Nicanor Parra escribe unha serie nova de antipoemas en forma de tarxetas postais presentadas nunha caixa de cartón. O conxunto chámase Artefactos (1972) e combina códigos lingüísticos e visuais en forma de debuxos, fotografías, caligrafías, etc. O resultado pode considerarse unha obra en movemento.
Se entendemos un artefacto como unha carga explosiva, veremos que estas pezas son obras de arte a punto de estoupar, que as ideas do autor se poñen en contacto cos lectores por medio dun tipo de son explosivo.
Xeniais todos eles, coma xenial é Nicanor Parra!
ResponderEliminarAnónimo, a min encántame este:
ResponderEliminarUSA, donde la libertad es una estatua.
Divertido e acedo .
ResponderEliminarEstamos mirando de mercalo para a Esperela ;)
ResponderEliminar